پترونانو ایران تولید کننده انواع مکمل بنزین و محلول پاک کننده سیستم سوخت رسانی

مواد اولیه در آزمایشگاه پترونانو


ترکیبات موجود در محصولات تولیدی پترونانو

مهندسین مدپاتکس با استفاده از تکنولوژی نانو موفق به ساخت یک ترکیب جدید از مکمل های بنزین شده اند که با کمک آن محصولات متنوع زیادی در دست تولید دارند.

ترکیبی خاص و ناشناخته به نام پترونانون!

پترونانون یک ماده ترکیبی جدید مبتنی بر تکنولوژی نانو میباشد. این ترکیب برای اولین بار توسط مهندسین مدپاتکس ساخته شده است.

یکی از کاربرد های این تکنولوژی محافظت از سیستم سوخت رسانی در مقابل خوردگی و رسوبات میباشد.

پارافین ها (Paraffin)

هیدروکربن پارافین ، آلکان نیز نامیده می شود ، هر یک از هیدروکربن های اشباع شده با فرمول کلی CnH2n + 2 می باشد. C یک اتم کربن ، H یک اتم هیدروژن و n یک عدد صحیح است. پارافین ها ترکیبات اصلی گاز طبیعی و نفت هستند. پارافین های حاوی کمتر از 5 اتم کربن هستند که در هر مولکول معمولاً در دمای اتاق گازی می باشند ، آنهایی که 5 تا 15 اتم کربن دارند معمولاً مایعات هستند و پارافین های زنجیره مستقیم که بیش از 15 اتم کربن در هر مولکول دارند جامد هستند. پارافین های زنجیره شاخه دارای درجه اکتان بسیار بالاتری نسبت به پارافین های زنجیر مستقیم هستند و بنابراین ، ترکیبات مطلوب بنزین هستند. هیدروکربن ها با آب قابل تجزیه نیستند. همه پارافین ها بی رنگ هستند.

الفین ها (Olefins)

الفین ها هیدروکربن های اشباع نشده ای هستند که حاوی پیوند مضاعف بین دو اتم کربن هستند. به عنوان مثال می توان به بوتیلن و پروپیلن اشاره کرد. در بنزین، اولفین ها به عدداکتان کمک می کنند ، که مفید است. با این حال، از آنجا که آنها تمایل به ایجاد رسوبات مضر در داخل موتورها دارند، به طور معمول محدودیت هایی در محتوای الفین کل وجود دارد.

برخی از پالایشگاه ها الفین هایی مانند پروپیلن را به عنوان ماده اولیه پتروشیمی ها تولید می كنند. در یک پالایشگاه، الفین ها ماده مهمی در واحد آلکیلاسیون برای تولید آلکیلات (یک ماده مخلوط بنزین با ارزش بالا) هستند. الفین هایی که بیشتر در واحد آلکیلاسیون استفاده می شوند، بوتیلن و پروپیلن هستند که در درجه اول از واحد FCC(فرآیند برش هیدرو کربنهای سنگین به سبک)تهیه می شوند.

نفتن ها:

نوعی ترکیب آلی کربن و هیدروژن که حاوی یک یا چند ساختار حلقوی (حلقه ای) اشباع شده است، یا شامل ساختارهایی به عنوان بخش عمده ای از مولکول است. فرمول کلی CnH2n است. به ترکیبات نفتنی گاهی اوقات نفتن ، سیکلوپارافین یا بنزن هیدروژنه گفته می شود. نفتا یک بخش تصفیه شده نفتی است که حاوی درصد بالایی از این نوع هیدروکربن ها است.

اکسیژنه (Oxygenate)

ترکیبات شیمیایی اکسیژنه به عنوان بخشی از ساختار شیمیایی خود حاوی اکسیژن هستند. این اصطلاح معمولاً به ترکیبات شیمیایی اکسیژنه، افزوده شده به سوخت گفته می شود. اکسیژنات ها معمولاً به عنوان مواد افزودنی بنزین استفاده می شوند تا مونوکسیدکربن و دوده ای را که در هنگام سوختن ایجاد می شود کاهش دهند.

اکسیژنات هایی که معمولاً استفاده می شوند الکل یا اتر هستند:
الکل ها:

متانول (MeOH)
اتانول (EtOH)
ایزوپروپیل الکل (IPA)
n-Butanol (BuOH)
درجه ترانس بوتانول (GTBA)

اترها (Furans and Ethers)

متیل ترت بوتیل اتر (MTBE)
ترت آمیل متیل اتر (TAME)
ترت هگزیل متیل اتر
اتیل ترت بوتیل اتر (ETBE)
ترت آمیل اتیل اتر (TAEE)
دیزوپروپیل اتر (DIPE)

فوران و اتر ها

فوران یک ترکیب آلی هتروسیکل است که از یک حلقه معطر پنج عضو با چهار اتم کربن و یک اکسیژن تشکیل شده است. از ترکیبات شیمیایی حاوی چنین حلقه هایی به عنوان فوران نیز یاد می شود. فوران مایعی است بی رنگ ، قابل اشتعال ، بسیار فرار و دارای نقطه جوش نزدیک به دمای اتاق. این ماده در حلالهای آلی رایج از جمله الکل ، اتر و استون محلول است و در آب کمی محلول است.

اترها

این گروه یک اکسیژن است که از دو سو به دو گروه آلکیل پیوند دارد. نمی‌توانند بین خودشان پیوند هیدروژنی داشته باشند. دمای جوششان نسبت به کتون‌ها و آلدهیدها و کربوکسیلیک اسیدها پایین است.

آلدهید ها و کتون ها (Aldehydes and Ketones)

آلدهید

آلدهید ها و کتون ها دو خانواده مهم از ترکیبات آلی هستند، این دو خانواده دارای گروه عاملی کربونیل(پیوند دوگانه کربن و اکسیژن) هستند. تفاوت آلدهید ها و کتون ها از نظر ساختاری در این است که کربن گروه کربونیل در آلدهیدها حداقل به یک هیدروژن متصل است در صورتی که در کتون ها این کربن به هیدروژن متصل نیست. از نظر شیمیایی آلدهید ها کاهنده های قوی هستند ولی کتون ها خاصیت کاهندگی ندارند، کتون ها مانند آلدهیدها مولکول هایی قطبی هستند و دمای جوش آن ها تقریبا مشابه آلدهیدهای هم جرم است. کتون های سبک همانند آلدهیدها در آب انحلال پذیرند و با افزایش تعداد کربن ها، به تدریج از حلالیت آنها در آب کاسته می شود. از اکسایش الکل نوع اول و دوم، آلدهید و كتون بدست می آید. یک کتون را می‌توان با فرمول زیر بیان کرد R۱(CO)R۲